{2} Wpadłam jak śliwka w kompot

Walczymy dalej, idzie ciężko ale idzie ;).

 Zdjęcia są, gorzej z publikowaniem,   ale przyznam szczerze, że wkręciłam się bez reszty w oglądanie ... serialu. 

Dlaczego?

 Bo pomiędzy tym co robię a co idzie mi jak krew z nosa, bo  znowu mnie moje plecy padły na amen i czas znowu się za nie wziąć, 

to muszę nieco odpoczywać by nie umrzeć z bólu

 i tak padło nie bez przypadku na serial produkcji tureckiej. 

Ale od początku.

Jak byłam w grudniu w sanatorium, siłą rzeczy telewizję oglądałam, bo i mama oglądała.

A ona te seriale to ogląda  często, a tureckie to wręcz nałogowo. 

Mój stosunek  do tychże był do tej pory mocno ambiwalentny, raz że nie oglądałam bo nie mam TV w domu, a ponadto,  do tej pory, to co miałam okazję fragmentarycznie oglądać

nigdy mnie szczególnie nie zachwycało. 

Tym razem miałam okazję przyjrzeć się dogłębniej, z racji oceanów czasu i chęci potowarzyszenia swojej Rodzicielce.

Konkretnie chodzi o serial emitowany na kanale TVP2  

"Cesur ve Guzel" przetłumaczony w niezrozumiały dla mnie sposób na "Meandry uczuć"

No ok, niech będzie bo meandry jednakowoż  były i to niemałe:)

Co przykuło moją wybredną uwagę, oczywiście główni bohaterowie, tytułowy

Cesur ve Guzel  czyli jak powinno być w oryginale  "Odważny i Piękny".

Zatem główny bohater jest i piękny i odważny do tego błękitnooki i drwaloseksualny.

Ponoć bożyszcze aktorskie tureckich nastolatek :)

Główna aktorka też niczego sobie,

a  cała reszta postaci drugoplanowych  absolutnie doskonale dobrana.

Fabuła jest kręta i zawiła jak tylko może być , nie wiem czy dałabym radę bardziej zakręcić.

To lekki kryminał z bardzo mocnym romansem w tle.

Co mnie urzekło? Gra aktorów - naprawdę niezła, nie mam tego uczucia zażenowania, jak podczas oglądania  krajowych produkcji, gdzie niekiedy ma się wrażenie, że ogląda się amatorów z podrzędnego ulicznego teatru,  ponadto dobry temat ,  piękna muzyka, świetne ujęcia, ładna czołówka, całość  dobrze zgrana, wyświecona i dźwiękowo  doskonała.

A do tego  po mimo, że odcinki długaśne / ja oglądałam wersję oryginalną z napisami 2godz15min/

to nie ma się  kiedy znudzić.

 Największym  dla mnie plusem jest kompletny brak scen erotycznych - nie żebym była jakaś pruderyjna, o nie, całkiem normalnie odczuwam ale  miewam przesyt, naprawdę to jak bardzo daje się upust tymże w obecnej europejsko-amerykańskiej kinematografii - zwyczajnie potrafi znudzić nawet fanatyka. Drugim - brak wulgaryzmów.

Kolejnym jest odmienna kultura , to jest jednak powiew świeżości na rynku filmowym, 

bo nie jest to mocna egzotyka filmów hinduskich, a jednocześnie kulturowo są nieco inni   i dlatego z takim  zaciekawieniem się to ogląda. 

Nie wiem, czy Was  zachęciłam czy zniechęciłam, w każdym razie

ja  dołączyłam do grona  fanów tureckiej kinematografii, a dodam, żem dość  wybredna i jeśli mnie film czy serial nie wciągnie po pierwszych 15 minutach to odstawiam. 

Tak właśnie odstawiłam "Koronę Królów" - no za czorta mi nie szło. Za jakiś czas zrobię drugie podejście.

Nie mam na razie zdania o tureckich filmach bo jeszcze żadnego nie oglądałam;), ale zbieram opinie znawców. 

Czasem jednak warto pozbyć się uprzedzeń do nowych gatunków, przestać udawać oglądacza wyłącznie mądrych i trudnych pozycji, dać sobie na luz, a nawet na wsteczny i nieco odpocząć o tego co już doskonale znamy :))

Ciekawa jestem czy oglądacie tureckie bajki, mieliście styczność, jaką macie opinię.

To teraz zdjęcia, trochę się uzbierało jednak. 

2/365

2.01.2018

3/365

3.01.2018

4/365

4.01.2018

5/365

5.01.2018

6/365

6.01.2018

7/365

7.01.2018

8/365

8.01.2018

9/365

9.01.2018

10/365

10.01.2018

Na dzisiaj to tyle, dziękuję za Wasze odwiedziny i komentarze

Pozdrawiam!

{1} Film ślubny i znowu biorę tego byka za rogi, czyli zaczynamy od nowa ;)

Tak, powróciłam do posta sprzed roku, z braku pomysłu na temat dzisiejszego,  a dokładnie  z pierwszego stycznia i... i wyczytałam w nim, że jak coś pójdzie nie tak z tym co sobie zaplanowaliśmy, zawsze można zacząć od początku. Czyli byka za rogi schwycić po raz kolejny.

Tym bykiem będzie  mój projekt 365 , czyli 1 zdjęcie na każdy roku - ubiegłoroczny stanął w połowie roku, a dokładnie 22 czerwca - pozornie tylko, bo zdjęcia powstawały cały czas, natomiast ich nie publikowałam. 

A dlaczego?

Nie wiem i mnie nie pytajcie.  Po ślubnej zadyszce jakoś nie mogłam się zebrać a potem zaczęłam szaleć w domu / odgracać/ i tak szalałam do grudnia z przerwą na pobyt w sanatorium. 

To tak w skrócie :)

Drugim bykiem będzie może blog, bo jednak lubię popisać nieco i dla potomności coś zostawić i ku pamięci ulotnej  żeby było.

Reszta byków stoi w zagrodzie, i  jeśli jakiś dozna mojej łaski i uwagi to go chwycę i Wam o tym doniosę ;)

Póki co doprowadziłam niemalże do końca porządkowanie domu, podzieliłam się ze światem niemalże połową swojego dobytku, to był mój koronny cel na ubiegły rok.

Efektem miało być  utrzymanie porządku  w domu, który _ nie miał być robiony_ tylko utrzymywany - to udało się dopiero po ostrych cięciach  w zasobach - 

po lekturze książki DanShaRi - która wpadła mi w ręce całkiem przypadkiem

wreszcie  umiałam sobie z tym poradzić  w 100 procentach i od razu.

Żałuję jednego, że nie miałam tej książki wcześniej, kiedy podjęłam decyzję  o odgracaniu po lekturze  książek KonMari - ona fajnie to opisała ale jej metody były jednak  dla mnie za mało sugestywne.  

Kolejnym małym  sukcesem  było przemeblowanie  naszego salonu, który wydawał się być  "nieprzemeblowalny".  Może zmiany nie są wielkie, ale zyskaliśmy sporo miejsca i świeższy look :)

Ogólnie był to dobry rok, Maż dostał stałą prace i ma ją nadal:), jak już wiecie - wydaliśmy za mąż najstarsza córkę,  dożyliśmy  w nie najgorszym  zdrowiu do jego końca i spotkaliśmy się przy wigilijnym stole w stałym składzie, a nawet jeszcze większym, nie nie jeszcze nie zostanę babcią ;) spokojnie

 - myślę, że to wystarczy jak na 365 dni .

Pora zacząć kolejny rok z nadzieją,że będzie jeszcze lepszy, czego i Wam życzę z całego serca

 i że mi wybaczcie te nieobecności i brak życzeń na czas. 

Myślami byłam blisko Was ;)

ach!  zapomniałabym dodać -  mamy obecnie 18 kotów ;)

Tak wiem, jesteśmy wariatami :)

To zaczynam od projektu 365

zdjęcie z 1 stycznia

1/365 ŚLICZNA PANNA

a na koniec wisienka na torcie czyli krótki film z dnia ślubnego naszych dzieci ;)

http://www.weddingmotion.pl/julia-bartosz-wedding-trailer/

serdecznie Was pozdrawiam!

{74} Ciasto bezglutenowe cytrynowo-figowe.

Dzisiaj jak w temacie , jesienne ciasto figowe bezglutenowe. Oczywiście można dać inną mąkę, ale osobiście  nie próbowałam ;)

składniki:

180 g mąki ryżowej

180 g mąki ziemniaczanej
 1 łyżeczka proszku do pieczenia
1 pół łyżeczki sody

 130 g cukru
20 g muscovado

80 g masła roztopionego wystudzonego 
2 jajka
2 żółtka 

150 g  jogurtu naturalnego

 skórka otarta z 1 cytryny

wanilia
figi ok 6 sztuk
odrobina soli

 wykonanie: 

Mąkę ryżową, ziemniaczaną wymieszać z proszkiem do pieczenia i sodą
Jajka ubić z cukrami i solą,  Wlać powoli masło,  potem dodawać  po łyżce jogurtu oraz skórkę pomarańczową.
Wsypać powoli mąkę i mieszać jeszcze chwilę do uzyskania jednolitej masy ( lekko płynna).

Ciasto przełożyć do blaszki  typu keksówka, wyłożonej papierem,  figi pokroić w małe ćwiartki i powtykać w ciasto dość gęsto, na wierzchu można ułożyć półplasterki.
Piec 40 minut  lub do suchego patyczka w piekarniku nagrzanym do 180 stopni C.

Polecam na jesienne wieczory 

Smacznego!

Pozdrawiam serdecznie

:)

{73} Weselisko :) cz.3 ślubnych fotek

Czas na wesołe kadry , czyli jak się bawiliśmy.

Szampańsko powiedzieć by można, muzyka grała dla wszystkich pokoleń, a na koniec, kiedy została garstka młodzieży,  to już poszło techno, które Młodzi lubią najbardziej - ja tej muzyki nie pojmuję ale też i nie ma takiej potrzeby, bo to ich wybory i gust :) 

Wesele  było zorganizowanie nieco inaczej aniżeli te na których bywałam.

Stoliki mieściły od 8-10 gości, na każdym były naczynia, sztućce, napoje i alkohol,

 natomiast jedzenie było w formie szwedzkiego stołu , 

postawione nieco z boku, cały czas było na uzupełniane, dzięki czemu  przekąski były świeże i schłodzone i każdy brał tylko to co mu odpowiadało.

Był jeden  obiad główny podany na samym początku, a potem każdy mógł wybierać w dogodnym dla siebie czasie i poziomie apetytu sam pośród bumarów z ciepłymi posiłkami w kilkunastu rodzajach postawionych w kolejnej sali.

Jestem zdecydowanym przeciwnikiem pakowania w gości niezliczonej liczby obiadów 

podawanych niemalże co godzinę, bo  większość jest  niedojedzona i zmarnowana. 

Nie było też  tak bardzo dla mnie znielubianego na weselach   

wręczania podziękowań dla rodziców,

po prostu zabroniłam kategorycznie , nie lubię  rzewnych  podrygiwań w takt 

"cudownych rodziców mam"

zawsze mnie to irytowało i było nie do strawienia.

 Jak powiedziałam jednej z Sióstr , że będzie inna forma jedzenia weselnego i brak tych podziękowań  powiedziała tylko jedno zdanie:

"Siostra nawet nie wiesz jak bardzo Ci za to dziękuję"

I to utwierdziło mnie tylko w słuszności takich decyzji. :)

Przejdźmy zatem do zdjęć.

Jeszcze raz dziękuje za kolejne życzenia 

Młodzi będę się w nich pławić długie lata :)

SERDECZNOŚCI!