A może tak krócej, a cześciej - sama nie wiem :)

W każdym razie, jestem, zalatana nieco ale  zdjęcia powstają,   z pasji uwieczniania  chwil które minuta po minucie  uciekają bezpowrotnie, nie ma siły, te zrobię zawsze, nawet jak nie mam  wolnej chwili, siły,  czy natchnienia, wystarczy mały bodziec w postaci "tego"  światła i wystarczy  więc łapię w tych  półchwilach, a i  plany pisaniowe też są , a potem stwierdzam, że bez sensu, że nie ciekawe, że o niczym co ważne, pisać nie pisać??  Kto to wie.

 I czas zamykania w słoiki  coś mi nie wychodzi, zamówione truskawki się nie pojawiły na czas, więc nie mam, poczekam na te późne może kilka się zamrozi. Wiśnie już się mrożą ;))  Bo konfitura jeszcze u mnie zeszłoroczna jest, póki co.

Teraz jakiś  mam, moment  na zmiany,

 mam co pewien czas przesyt robienia wciąż tego samego,

jeśli nie widzę efektów  spodziewanych,

nie widzę szansy na poprawę czegoś co jest za długo w miejscu,

nie przynosi spodziewanych zysków,

mam ochotę to rzucić w diabły i zająć się  czymś nowym. 

Co jak na mnie jest dość dziwne, bo  ja to do niedawna - klasyczne  korporacyjne dziecię, z mentalnością niewolnika przez większość swojego życia, z pracą od - do  narzucaną z góry...  od lat kilku  usiłuję coś sama, coś co bym bezwarunkowo lubiła.

Ale bezwarunkowo.

I tu klops, ciągle bezwarunkowo lubię tylko  robić zdjęcia,  wybierać, cieszyć się nimi, malować je,  lub zostawiać  takimi jakie są  i nic poza tym tak bardzo mnie nie kręci.

Drugie w kolejce jest szycie i dzierganie czy to dla domu, czy dla siebie. czy dla kogoś. nie ma to znaczenia, lubię

to co twórcze jest , coś co po mnie zostanie - dla potomności.

Zawsze miałam problem z pracą, z której nic  nie ma, czegoś w rodzaju  wartości dodanej,  ja robię- a raczej porządkuję chaos,  dostaję forsę i nic po mnie nie ma... 
 -  N I C   N I E  P O W S T A J E -
 koszmar  który mnie dręczył w poprzednich pracach ;)

Na trzecim, miejscu jest robienie chleba...  ale w tej chwili po  dwóch latach zmagań, to już mi zdrowia brak i siły, bo to robota dla tęgiego chłopa, a nie nawet tak tęgiej  baby  jak ja...więc na razie stopuję.

I tak robię co umiem i mogę, ale nie da się tylu prac na raz i wszystko dobrze i na tip top, a ja lubię jednakowoż  na tip top,   więc teraz stoję sobie rozkrokiem kolejnym nad swoim  życiem i dumam co robić  najlepiej.

miało być krótko... 

to zmykam i zostawiam Wam moje letnie  chwile 

 A rozterki niech sobie idą szukać miejsca gdzie indziej, bo ja  nie lubię gościć takich stanów u siebie zbyt długo:))

Miłego tygodnia !

♥

Spotkanie w Gdyni informacja dla tych duszyczek co FB nie mają :)

 Za Moim Mieszkaniem ...

W ten weekend serdecznie Was zapraszamy do Gdyni. W sobotę (5.07) w godz. 12-16 organizujemy na Gdynia Design Days dzień otwarty Mojego Mieszkania. Będziemy w Obserwatorium Zmian przy ul. Świętojańskiej 30. Jesteśmy do Waszej dyspozycji - odpowiemy na pytania dotyczące urządzania wnętrz, profesjonalny fotograf podpowie, jak robić świetne zdjęcia, a stylistka pokaże tajniki aranżacji. Przyjmiemy zgłoszenia do klubu Kobiet z Pasją, wsłuchamy się w Wasze uwagi na temat MM...

Mój osobisty będzie mówił o fotografowaniu,  a ja mam nadzieję Was spotkać :) i trochę fotek popstrykać :)

 pozdrawiam !!!

ula

The best day of my life - :))) cobytoniemiałooznaczać

Tak moi drodzy, ten jeden magiczny dzień nicnierobienia był tak wyjątkowy, ze następny chyba mi przypadnie za 1000 lat, mam takie wrażenie, ale nic to,  pies to ekhm ganiał, nie to nie, ja się tam prosiła nie będę, niema to niema ;))

A na czym to polegał mój wspaniały dzień

Ano miał być slow, i w ogóle,  różniący się od innych tylko tym, że miast pracować od bladego do ciemnego 20/24 udałam się do stosownego pana doktora po recepty na mój wiecznie nieustająco młodzieńczy trądzik ;)) tudzież po drobne niezbędne zakupy. uprzednio oczywiście  ukręciłam chleby na jutrzejszy catering, i oczywiscie nie zdążyłam na autobusik do najbliższej metropolii, z której mogłabym się udać do nieco większej metropolii , bo jak wiadomo mieszkam na zadupiu gdzie pojawia się pojazd co dwie godziny .

a ja matoł nie powoduję żadnym  pojazdem / legalnie oczywista  bo nielegalnie to jak najbardziej i nawet mi to nieźle idzie ;))/  po dziś dzień sama już nie wiem czy większa jest moja ślepota dalekowidza + 5,5 czy głupota całkiem niewymierzalna w tym przypadku ;))

To potem postanowiłam pojechać kolejnym pojazdem tym razem autobusem podmiejskim, wybiegłam ochoczo z domu na 5 minut przed odjazdem i w połowie drogi skonstatowałam, ze owszem mam torbę ale nie mam w niej ani bileciku ani forsy, a niemanie ani jednego ani drugiego to raczej dość słabo wiec musiałam się wrócić, a autobusik, tak nieliczny o tej porze odjechał  w siną dal i na pusto.

Ok, to dalej, jak mawiają do trzech razy, a sie uda, za trzecim razem dotarłam do Warszawki bez przeszkód ale za towarzystwie mamy z dzieckiem które przez 35 minut twierdziło ze jakby pociąg jechał na energię pochodzącą z jego gadania to by szybciej i dalej  jechał i tu nie mogłam sie nie zgodzić, bo dziecię trajlowało niemiłosiernie przez całe te dłużące się w tym wypadku 35 minut...nie to żebym  się oburzała, ale to było ciągle  to samo o tym pociągu ;)) cudem nie znaleźliśmy się w Zakopanem albo gdzieś dalej ;))

Dotarłam kupiłam i poszłam gdzie musiałam  nastał powrót do domu, gdzie okazało się, ze nastawiony chleb nie raczył drgnąć z miejsca nawet o milimetr, po czym mój wzrok zawisł na pełnym po brzegi słoju z zakwasem  i tu  juz wiadomo, co dalej, całe lepkie  ciasto poszło do gara z powrotem z 8 blach , kolejne mieszanie, i pakowanie do blach... i 7 godzin w plecy z wyrastaniem i kolejna zarwana noc...

Ale, żebym przypadkiem za dobrze nie miała, to około 23   przez kompletny przypadek zamordowałam 100 litrowy gar chłodnika, który to gar wyjechał w niekontrolowany sposób z lodówki i rozbryzł się malowniczo  po całej kuchni i ścianach... że o lodówce nie wspomnę,  mówię wam, poezja śpiewana, nie chcielibyście za nic słyszeć co sobie pomyślałam, ot rączka od gara zawadziła o półkę od drzwi, lodówki, tylko tyle i AŻ TYLE !!! Niech żyje bal i wielkie sprzątanie, bo teraz to po łebkach wszak noc mamy i nie tak zaplanowałam spędzenie tego wieczoru, a dla nie wtajemniczonych, nawet skurczybyka nie zdążyłam polizać... szlag ! i jeszcze kilka innych nieładnych słów mi się ciśnie... jak to przy wycieraniu czegoś co jest jednocześnie zimne i tłuste... naprawdę sama sobie nie zazdroszczę wyjątkowo :)

Ja tu piszę / 00 z minutami za zegarze było/ chlebek się piecze,  no tak jeszcze z godzinkę, a miało być tak pięknie a ja w łóżeczku wypachniona  o 23.... taaaaaa, opowiedz Panu Bogu o swoich planach - będzie miał niezły ubaw :))

To chyba wszystkie atrakcje tego jedynego w tygodniu podobno "wolnego" dnia , następny poproszę  w takim razie mniej umajony.
poniżej przegląd jakis całkiem przypadkowy ostatnich tygodni  ;) 

zdjęcie  z cyklu
GDZIE JEST BOBAS!
TU JEST !!

A to córka naszych Przyjaciół Zosia
miałam przyjemność fotek popstrykać nieco na tej pięknej uroczystości

 KOTEŁY NASZE WSZELAKIE

Wielkanocne leniuchowanie :))

Niedawno moje dziecię grało swój pierwszy mecz futbolu amerykańskiego  z drużyną z Francji

więcej zdjeć

 https://picasaweb.google.com/113012516462860962351/SYRENYPierwszyMeczSaskiiNr57Z10Maja2014

a najmłodsza najwyraźniej złapała bakcyla i od 25 maja biega na treningi :))

To na razie tyle,  nie wiem kiedy będzie następny  raz bo wolny weekend .... taaa... che che "planuję " w lipcu !

ściskam Was mocno !!!!!!!!!!!!

♥

O marzeniach słów kilka

Znowu nie było mnie wieczność, nawet nie miałam kiedy poskładać Wam życzeń na blogach, ale myślami jestem zawsze z Wami i jak zawsze życzę Wam wszystkiego co najlepsze :)

I BARDZO PIĘKNIE DZIĘKUJĘ  ZA WSZYSTKIE ŻYCZENIA Z OKAZJI ŚWIĄT !!

A dzisiaj,  będzie o... hmmm  chyba o moich marzeniach , tzw post od ręki, a dlaczego o marzeniach, bo  skoro marzeń spełnić nie mam jak to przynajmniej o nich napiszę, bo po pierwsze są cokolwiek dziwne, jak na  nasze czasy, a po drugie,   że jak napiszę to mi ulży zwyczajnie ;).

Co mnie natchnęło, a zdjęcia na jakimś blogu,  zdjęcia z wakacji,  takich jakie mi się właśnie marzą, we Włoszech, to tak na pierwszy ogień,  bo marzeniem moim wielkim jak nie największym po spłaceniu hipoteki,  od lat takim naj  jest pojechać do tej przereklamowanej Toskanii  czy innego miejsca, w owym regionie, i spędzenie co najmniej trzech pełnych tygodni bez potrzeby martwienia się o to czy kurek od gazu  zakręcony, czy mam mąkę na chleb, i kasę na rachunki,  czy koty nakarmione a dziecko bezpieczne... a matka własna stara zdrowa, a  sto innych rzeczy ,   bez tej codzienności co siedzi z tyłu głowy i  skrzydeł nie daje rozpiąć do lotu, by lekkości życiu przydać pomimo wieku,  nie żeby mi to przeszkadzało, to moje życie  ja tylko chciałabym troszkę 
TEJ

CODZIENNOŚCI 
DAĆ 
OD SIEBIE 
ODPOCZĄĆ  :))) 

 że ujmę rzecz od tylnej... strony

http://turismo-toscana.blogspot.com.es/2011/12/la-val-dorcia-classica.html

a co dalej?

chciałabym móc spać dłużej niż standardowe 3,5-5 godzin,  bo o ile wystarczało mi to jeszcze  pół roku temu, tak teraz zdaje się już nie za bardzo starcza, 

no i wiecie,  poszyć bym chciała, podrutować chociaż troszkę po jednym rządku dziennie mi sie nieraz udaje ;))

i pohaftować bez wyrzutów sumienia, że w tym czasie trzeba co innego, bo  ważniejsze są rzeczy, bo ja to niestety  z tych  z tego powiedzenia, że głupiego to zawsze robota lubi itepe...

i na spacery codziennie  bym chciała, dla zdrowotności, 

zdjęcie z sieci

ale to by było zamiast zerknięcia w komp, albo mieszania w garach, albo tego drutowania, co czas wykradam z wyrzutem sumienia wielkim jak wybuchający wulkan Etna, hehehh, szlag! co wybrać, jak wybrać, czego chcę bardziej,  czego mniej, czego mocniej.

I z rok - jeden okrąglutki  bez martwienia sie o te rachunki, w ogóle bym ich nie chciala wyciągać ze skrzynki, oglądać tych kwot zawyżonych, potrójnych  a niekiedy poczwornych, no tak zwyczajnie po ludzku nienawidzę rachunków, na które większość kasy z  naszej pracy ciężkiej  idzie... 

i żeby nie było już  tej pani z banku dzwoniącej 50 razy dziennie o spóźnione między 350 a 35  zł, dopłaty do kredytu...

 i bezawaryjnego samochodziku   i coby tego paliwa tak nie chlał bez opamiętania :))

i czas rozciągliwy mi się marzy jak stara guma od majtek rozciagliwy, 

nawet te gacie mogą z tyłka  spaść w centrum miasta o 12 w południe , żeby tylko czasu było więcej na wszystko co sobie człowiek wybzdura we łbie, ze poczyni...że zrobi, że przyjaciół poodwiedza i do rodziców zastuka cześciej...

I marzy mi się dzień całyyyyyy  Boży dzień,  z nicnierobieniem, w domku wymuskanym na błysk,

smakołykami i książką/filmem i żeby w głowie kołatała  wiadomość, że jutro po tym błogostanie będzie bardzo łagodne przejście do rzeczywistości :)

 raz w tygodniu poproszę o takie coś.

 Kochani !!  i tu mi sie dzisiaj spełniło - prawie , z tym błyskiem w chałupce to niekoniecznie, ale cały dzionek miałam dla siebie,  wreszcie po nie wiem jak nieskończenie długim czasie  bez owego czasu dla siebie
 oczywiście łamiąc wszelkie zasady,  postanowienia i co tylko mogłam, żeby  dać sobie wreszcie chwilę kompletnego bezstresu.
na pierwszy ogień poszedł makaron z cukinią duszoną  w śmietanie z ziołami
tak z lekka po włosku.

 dla zainteresowanych przepis na oko

na oliwie z masłem klarowanym poddusić cebulkę z czosnkiem
dodac pokrojoną w kostkę cukinię i dalej dusić 
dodac na koniec pokrojonego pomidora, melisy cytrynowej, natkę, szałwii nieco
otartej skórki z cytryny, doprawić mocno utłuczonym pieprzem czarnym solą i odrobiną cukru i zalać śmietaną 18% i dusić jeszcze z 5 minut
no i makaronik tymże potraktować i jeść do pęknięcia

Potem na deser  zeberka. Zeberka to takie śmieszne ciasto z gatunku boa dusiciel, coś jak magdalenki, jak się za dużo do paszczy naładuje to można życie stracić z uduszenia ;)))
bo pomimo swej świeżości suchawe jest tak czy owak, wiec przez mojego męża zostało nazwane Zebra Dusiciel bo też sie nim zatchnął był ostatnio na sesji zdjęciowej ;))

sporo duszenia w tych kulinariach ale jeszcze jak widać żyję i mam się dobrze :))

 a na koniec końców wtrąbiłam miskę lodów takich wiecie sklepowych słodziuchnych jak marzenie i popiłam szklanką coli z lodem

Kochani moi, i poczulam sie jak w przysłowiowym NIEBIE
nieważne że mój przewód pokarmowy nienawykły do takich mieszanek prawdopodobnie wybuchnie za moment jak bomba atomowa, ważne, ze mój mózg jest zachwycony tym zestawem i podniebienie takoż, czyli było cudownie, smacznie i fantastycznie niezdrowo :)))
Teraz tylko wyłożyć zezwłok na trawie i leżeć grzejąc się w promieniach słońca jak moje kotesie :)

 No to juz wiedzie co mi sie w d...pie przewraca na całego, problem w tym, ja bym tak mogła wymieniać  do znoju   a i tak pewnie znalazło by się coś jeszcze :)) 

A to jedyny kwiatek jaki urobiła moja magnolia w tym roku...
cheh... niech jej będzie

z zaległości to mam dla Was :

ciąg dalszy postu rocznicowego
ogłoszenie candy z okzaji owej rocznicy
nasze ostatnie uroczystości rodzinne
Wielkanoc
o  jedzeniu slow food i targach zdrowej żywności gdzie jesteśmy z chlebkiem
hafty i drutowanie 
spotkanie z dziewczynami na zaproszenie Mojego Mieszkania
i parę innych , pytanie tylko, kiedy ja to ogarnę bo moje wolne kończy się już jutro:))
a pojutrze od nowa to samo

ale jeszcze troszkę Was poodwiedzam dzisiaj ;))

i tym optymistycznym akcentem
do następnego wpisu.


♥

Świąt czas nastał

Nareszcie, praca zakończona, można zacząć świętowanie, a u nas zaczynamy je od przygotowania  koszyka z pokarmem do święcenia, a potem to co tam  damy radę to robimy, nie wszystko jest równie  ważne i warte czasu, więc małe niedociągnięcia zawsze są, zwłaszcza te sprzątaniowe :)), ale  najważniejsza dla nas  część soboty po Wielkim Piątku  to Wigilia Paschalna, która w naszym kościele rozpoczyna się o 21 a kończy około 24. tak więc   do 21 mamy czas na przygotowania domu i śniadania wielkanocnego.

 Moi kochani  podczytywacze, wierni , przypadkowi,anonimowi i całkiem nowi , życzę Wam  Świąt bogatych w przeżycia i te duchowe i te rodzinne i ciepełka za oknem i nacieszenia się zielenią i bliskimi, niech nigdy w Waszych domach nie zabraknie ciepła i uśmiechu i strawy.

Na okoliczność... szybko, krótko i na temat

Skompletowania  zbroi do gry powstała bransoletka  szybko wydziergana z bawełenki, jako że gra amerykańska w polskim wydaniu i do tego żeńskim, więc musiał powstać team flagowy  :))

 a tu córcia z kotem zamiast piłki ;))

 to pędzę dalej 

uściski

ula

♥

♥

♥

Złote Gody moich rodziców - za nami :))

To był między innymi powód, dla którego  na nic czasu nie miałam, bo przygotowania i codzienna praca zajmowały mnie bez reszty 24/24 z krótkimi przerwami na sen. Może wielkiego wesela nie było ale dla mnie 25 osób z Polski całej na moich metrach to jednak spora gromadka i do rozmowy i do nakarmienia :)). I gdyby nie moje dziewczyny i Małżon przeszanowny,  to nie dałabym rady ni  hu hu.

Ale, impreza udana, goście zadowolenia, a ja powoli do Świąt  szykuję chatkę i duszę swą.

Oprócz morza kwiatów i prezentów

 Rodzice moi dostali też od swojej wieloletniej  Przyjaciółki

po 25 malutkich stokrotek- każde - czyli razem 50 -  po wygłoszeniu pięknej przemowy, którą Wam zaprezentuję niebawem, gdyż  mam pewien projekt w głowie, ale na razie  stokrotki muszą zostać ususzone, a przemowa wydrukowana na pięknym papierze...    resztę zobaczycie jak już będzie gotowa ;)

a piękną kartkę okolicznościową zrobiła dla mnie 
Beatka z bloga http://leniuszkowo.blogspot.com/
która miałam okazje poznać na spotkaniu blogerek  z redakcją Mojego Mieszkania ;)

jeszcze raz bardzo Ci dziękuję :))
♥

Dzisiaj Niedziela Palmowa

 więc palma panoszy się na stole, a my, świętujemy, 

po wczorajszym pracującym dniu, 

przed jutrzejszym pracującym dniem ;)))

ja z bólem łba i lekkim przeziebieniem, ale póki co się nie daję.

Mamy też  nowy przychówek w postaci 5 małych kociąt, które

2 dni temu się nam urodziły z jednej naszej jeszcze nie wysterylizowanej kocicy i to już chyba ostatni taki incydent, więc trzeba się nacieszyć maluchami :))

Na tarasie i przed domkiem  zagościły bratki, wszystko rośnie jak na drożdżach, porzeczki i maliny  mają już spore liście, zioła rosną, konwalie też już wychynęły łebki spod ziemi, migdałowiec kwiecię wypuszcza, więc wiosnę mamy pełna gębą, co mnie niezmiernie cieszy, oprócz tego, że moja magnolia o klękajcie narody !!!!!  uwiła  J E D E N  kwiatek... ale ! pies ją trącał...

niech no tylko za rok tak zrobi to popamięta!  :))

To tyle po długiej przerwie,   postaram się jednakowoż przed Świętami odezwać

bo powodów jest sporo :))

Pozdrawiam Was serdecznie, witam nowych obserwatorów, a  dla wieloletnich serdeczności  ślę !!!

♥

10.04

Zbigniew Herbert - Przesłanie Pana Cogito"

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę
idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo
bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rozrachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys

i nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

strzeż się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba
one nie potrzebują twego ciepłego oddechu
są po to aby mówić: nikt cię nie pocieszy

czuwaj - kiedy światło na górach daje znak - wstań i idź
dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

a nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

idź bo tylko tak będziesz przyjęty do grona zimnych czaszek
do grona twoich przodków: Gilgamesza Hektora Rolanda
obrońców królestwa bez kresu i miasta popiołów

Bądź wierny Idź

https://www.youtube.com/watch?v=IyOdeFJKcSk

...

Się odezwę

Jak dożyję do poniedziałku, a  w zasadzie mój kręgosłup ;))), oj dzieje się u nas, aż za dużo jak na moje pojmowanie :))

 wiem miałam się odezwać, do... soboty, ale okazuje się, że sama nie wiedziałam do której , więc może w owy poniedziałek jednakowoż dam radę :)

ps. wszystko mam w komentarzach ustawione dobrze, a przestały mi się Wasze komentarze pojawiać w poczcie mailowej... moje odpowiedzi się pojawiają, a komentarze nie, może ktoś wie dlaczego ??

♥

W I O S N A jakiej nie pamiętam :))

20 okrągłych stopni we w cieniu :)) pszczoły latają, koty się wygrzewają, dziewczyny moje kwitną, kwiaty rosną,  pościel się wietrzy wszystkie okna pootwierane, szmaty się suszą i piorą, bezy się pieką, ogórkowa pyrka na gazie,   ja po mimo 3 godzin snu co dobę  mam chęć do życia jak nigdy choć przede mną wiele godzin pracy i znowu mało snu, jest pięknie, słonecznie, rześko,  wylazłam ze dresików bo za gorąco w nich  jak na dziś i kiecunię przywdziałam letnią , jest bossssskooo !!!

To lecę do pracy dalej, bo właśnie partia chlebka się ukręciła ;)))

 Mówiłam Wam już, że  w przyszłym życiu chciałabym być własnym kotem jak mawia mój Ślubny ;)) 

oj poleżałabym w pościelce z wielką chęcią nicnierobiąc jak mój sierściuszek :))) 

to pa pa ;))

i dziękuję za Wasze przemiłe odwiedziny !!

♥