wtorek, 30 sierpnia 2016

{8) Pod światło

 Wspominałam już nie raz  że lubię robić zdjęcia "pod światło".
Kiedyś - wszelakie podręczniki o fotografii traktujące, głosiły  ... że " nie powinno się" - tak robić zdjęć bo nie "wyjdą".

Czasy się zmieniły, nie ma już filmów czyli  tzw: klisz" , którym daleko było  do czułości obecnych lustrzanek.
 Teraz hulaj dusza, można raz - że dużo, a dwa, że dowolnie pod, przed i w tańcu ;)
Czyli bawić się do uzyskania zadowalającego efektu niekoniecznie zgodnego z przyjętymi  kanonami poprawnej fotografii.
Wywlokłam się  z rana samego na naszą ulubioną łąkę, nie powiem, że trochę za późno o jakieś 20-30 minut, bo wstać mi  się nie chciało  i  trochę  pobawiłam się w łapanie chwil.

 Mogłam się lepiej przyłożyć, ale czasu było mało, bo słońce drapało się w górę jak zwariowane ;) 

Widać też już , że rdzewieją liście i niektóre roślinki czyli powoli kończy się... lato 







































do napisania :)  dziękuje za Wasze odwiedziny i komentarze
ściskam mocno♥



niedziela, 28 sierpnia 2016

{7} Trochę przepisów i codzienności

A witam szanownych co to mi uwierzyli ze codziennie będę pisała :),
niestetyż musiałam się bardziej poświęcić domowi, bo na rzecz  ratowania swojego zdrowia mocno go zaniedbałam, a że zjeżdża do nas rodzina z zagranicy, trzeba było zacząć go nieco ogarniać, bo lekko  zarósł - mówiąc oględnie... nieładem. 
 Ale w nagrodę mam dla Was kilka przepisów, prostych jak konstrukcja cepa, wiec każdy sobie z nimi poradzi ;).

TARTY

Tarty zagościły u nas w domu  kilka lat temu na dobre, pod postacią zarówno wytrawnych jak i słodkich, ciasto do nich jest proste w wykonaniu, ale  że ja bardzo lubię zmieniać i eksperymentować, to co i raz ma ono inny skład.
Jakiś czas temu wyeliminowałam z diety gluten to i tarty dostały bezglutenową podstawkę i okazuje się, że dla niepoinformowanych jedzących  zmiana ta  jest w zasadzie nierozpoznawalna, coś tam gawędzą, że bardziej kruche i takie tam ale  nigdy podejrzenie nie pada na brak glutenu :), a to chyba najlepiej świadczy i  o przepisie i o bezglucie.
 Bo panuje ogólne przekonanie, że potrawy i wypieki bezglutenowe są... niesmaczne albo gorsze w smaku, a to jest zwyczajnie nieprawda.  

I tak na pierwszy ogień idą tarty deserowe -  
pierwsza z mascarpone  i leśnymi owocami, 
druga rabarbarowa z granatem,
obie mają ten sam spód, można go zrobić  z mąki pszennej, orkiszowej lub bezglutenowej.

Przepis pochodzi z tego bloga reszta to już moje tam kręcenie wypadkowa przepisów znalezionych w sieci i udoskonalanych metodą prób i błędów. 


Składniki

Spód:

  • 175 g masła
  • 50 g żółtek (2-3 sztuki)
  • 1 łyżeczka miodu
  • 60 g cukru pudru
  • mała szczypta soli
  • 1/2 łyżeczki pasty waniliowej lub ziarenka z 1/2 laski wanilii
  • skórka z 1/2 pomarańczy i skórka z 1/2 cytryny
  • 250 g mąki pszennej lub orkiszowej
  • lub zamiast pszennej 125 g maki ryżowej, 125 g maki kukurydzianej 
Wykonanie spodu

Do misy miksera włożyć pokrojone na kawałki masło oraz resztę składników oprócz mąki. Zmiksować do uzyskania jednolitej masy, następnie dodać mąkę i zmiksować do połączenia się składników, połączyć w jednolitą kulę. 
Tu pomijam chłodzenie owej kuli ciasta i szarpanie się z nią po wyjęciu z lodówki, tylko od razu wykładam do formy i dopiero do lodówki. i wystarczy chłodzić max 0,5 godz.

 Także formę na tartę o średnicy około 24 - 28 cm* posmarować masłem. Ciasto rozwałkować na placek o grubości około 4 mm,  o średnicy formy.
Wyłożyć nim spód formy.  Spód podziurkować widelcem i wstawić do lodówki. Piekarnik nagrzać do 180 stopni C. Wstawić formę z ciastem i piec przez 18 minut- ja piekę do złotego koloru  Wyjąć z piekarnika i ostudzić. Nadzienie nakładać na całkowicie ostudzony spód, najlepiej nie wyjmować go z formy aby się nie pokruszył.

Nadzienie z mascarpone

200 ml śmietanki kremówki 30 lub 36% 
250 g serka mascarpone
wanilia
łyżka cukru pudru. 
2 łyżeczki żelatyny /zalać zimną wodą potem po stężeniu na kilka sekund wstawić do mikrofali do lekkiego rozpuszczenia/
Wszystkie składniki oprócz żelatyny ubić mikserem na najwyższych obrotach rózgą do ubijania białek, na koniec jak masa będzie sztywna wmiksować żelatynę. 
wyłożyć masę na wystudzony spód i udekorować dowolnymi leśnymi owocami, ale oczywiście  można wszystkim co Wam smakuje i  lubicie :) No i do lodówki.




Nadzienie z rabarbaru 
1 kg upieczonego rabarbaru - pokrojony rabarbar, jak najbardziej czerwony posypać cukrem i upiec w blasze przykrytą folią, do miękkości ok 0,5 godziny, wystudzić , po wystudzeniu wymieszać.
200 ml  kremówki 30 lub 36% ubić z łyżką cukru pudru i wanilią , dodać żelatynę jak w poprzednim przepisie i wymieszać z 3/4 porcji  rabarbaru. 
Na upieczony spód  wyłożyć 1/4 porcji rabarbaru, następnie masę rabarbarową i posypać grubo dojrzałym granatem, jest on bardziej fotogeniczny  aniżeli ciapraka z rabarbaru stąd to połączenie, ale też dlatego, że  smakowo do siebie pasują. Włożyć oczywiście do lodówki


 
Tarty wytrawne  zawsze robię w ten sam sposób, zmieniają się jedynie dodatki do masy głównej, a tu już jest pełna dowolność w temacie :), prezentowane poniżej tarty to tarta  z kurkami, a druga ze szpinakiem i szynką, internet ma setki przepisów, można sobie dobrać wedle upodobania :)
Przepis na moją  tartę szpinakową  podawałam Wam  tutaj


I jeszcze  przepis na
  "coś"  :))
z ciasta francuskiego.

Ciasto francuskie pokroić na spore kwadraty i wyłoźyć nimi  formę na muffiny
uprzednie wysmarować otwory masłem.
Podpiec w piekarniku  w temp. 200 stopni
 Na patelni usmażyć plastry boczku, które po usmażeniu pokroić na kawałki.

Jajka rozbełtać w kubku dodać sól i pieprz, można też dać pokrojonej natki pietruszki i szczypiorek
do podpieczonych foremek wkładać boczek i zalewać jajkiem, można posypać startym żółtym serem i zapiekać dalej do mocnego zezłocenia.
Polecam jako przystawkę, bo smakują obłędnie ;)


Także przyjemnego gotowania i kilka naszych codzienności na koniec.

pranie się suszy, poduchy już odświeżone i wyprasowanie ;)




Mąż upolował  w SH oldschoolową ceramiczną kawiarkę, więc ważymy sobie od czasu do czasu  kawkę klasycznie :)


Chyba jesień już zagląda latu w oczy bo pajęczyny się pojawiają coraz częściej... ;)
taka dorodną uwił jegomość u naszej sąsiadki pod dachem



a mniejsze nici snuja się pomiędzy liśćmi winogron


To uścisk mocny, powodzenia w pieczeniu i do następnego wpisu ;)





czwartek, 18 sierpnia 2016

{6} Ćwiczenie czyni...

Ćwiczenie czyni mistrza

 Tak mądrość powiada, w wielu aspektach mojego życia to nawet i prawda, ale jeszcze z tym mistrzem to bym poczekała, na razie jakoś idzie.
Tyczy to się miedzy innymi obiecanego pisania codziennie, na razie wychodzi  na to, że piszę częściej,  jak zacznę codziennie, to Wam już współczuję ;)
Natomiast muszę się pochwalić, że od 18 lipca- codziennie z wyjątkiem niedzieli -  nieustannie i nietrudzenie maszeruję wraz z Małżem  czyli rano i wieczorem, i zdarza się że dołącza do nas  któraś z  córek jak ma ochotę.

I tak przemaszerowaliśmy już  bez mała ponad 130 km.




Jak na nas kanapowców zatwardziałych to spory wysiłek ale jakoś się nie zniechęcamy, bo już widzimy wymierne efekty tej aktywności
Oprócz spadku wagi,  nastąpiła poprawa oddychania, mnie mocno się zwiększyła ruchomość kolan, wreszcie mogę przyklęknąć i powstać bez eskorty, a co nieskończenie dobre to to , że nie pamiętam kiedy ostatnio bolał mnie kręgosłup, ten sam który uprzykrzał mi życie od wielu wielu długich lat.
Moja waga od 1 kwietnia poszła w dól o  około 9 kg. Z początku to była zmiana diety, teraz dorzuciłam te marsze, i znowu ruszyło w dól.

A poniżej  nasze ścieżki które przebywamy 
zdjęcia mało "magiczne" bo z telefonu ale klimat okolicy oddają ;)






Jakbym siedziała dalej na tej swojej kanapie to nawet nie wiedziałabym, że mamy takie bogactwo wokoło siebie ;)

 Czy warto?

Czy warto czy nie warto tak się wysiłkować??  , na razie nie oceniam, grunt , że jakość życia nam się poprawiła, co w naszym wieku jest dość ważne, żeby móc wydajniej i sprawniej pracować,
czyli trochę było warto:) pomimo tych bolących nóg, zakwasów i innych towarzyszących przypadłości.

Z mojej strony taki mały przykład, sprzątanie szafek w kuchni - wcześniej czarny koszmar, nie dość, że ten kręgosłup bolący to jeszcze do tego  sztywne kolana, teraz to ja mogę  działać jak się patrzy :)
Czyli warto było wstać z kanapy :)

także tego...;)
zachęcam mocno ;)

uściski!
podziękowania za odwiedziny




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...