Z nowym rokiem - u nas nowym krokiem ;))

Różne są te noworoczne powiedzonka, większości nie pamiętam, ale najlepiej te o tym, że tego dnia na barani skok przybywa ;)). Dzisiaj o 16 nawet było w miarę jasno ;)

Trochę mnie nie  było a to za sprawą pracy, co jej nie zaplanowałam  tylko ona  za mnie się zaplanowała, ale co tam, przynajmniej się nie rozleniwiłam zbytnio, a i kilka  do łebka wpadło postanowień, co to ja ich ani nie lubię ani nie robię, więc tak na odmianę zrobiłam, pytanie tylko czy je polubię
a jako, ze wprowadzone w życie dwa dni temu, to i  jest przy tym trochę  więcej zajęć ;))

 W każdym razie jest to coś, co pokażę  za pól roku jeśli  nadal będzie to działało, to tenże nowy krok z tytułu posta  i o nim krok po kroku przeczytacie ;) na blogu-dzienniku  jak nie wyjdzie, palnę sobie w łeb, bo to poważna sprawa i nie ma tym razem  żartów i czczych obietnic nadal czynić się nie da  ;)

 A co to? w skrócie nazywa się to naszą droga do zdrowia,  na razie nie zapeszam ;) a Wy kciuki trzymajcie 
bo zdrowie nam nieodzownie  potrzebne a trochę ono  nam ostatnio siadło.

U nas życie płynie nadal wolniej, niebawem tempo się zwiększy, ale ja, jak to ja, miło wspominam jednak nasze niespieszne wieczory i poranki wokoło Świąt, to chyba taki jedyny czas, kiedy nawet te ze sobą przebywanie nabiera innego smaku i wymiaru i  jest się bardziej, aniżeli na co dzień.

Choinka dalej stoi i jeszcze postoi,  bo w ogóle igieł nie zrzuca,  była świeżo wycięta 24-go grudnia, stoi cały czas w wodzie, mamy nadzieję ją podziwiać jeszcze do lutego głównie po to by zatrzymać ten  i czar światełek i samej obecności ducha Bożego Narodzenia.

 W Święto Objawienia Pańskiego, mieliśmy iść na orszak Trzech Króli, pierwszy raz u na organizowany w Nadarzynie, ale mąż legł z migreną  na kanapie a ja nadal piętę bolę, bo lekarz nieco odległy  dał termin,  więc na chodzenie dłuższe się nie nadaję, ale reprezentowała nas Saskia , więc wiemy  jak było.

 korona wisi obecnie  na choince i Saskia poniżej w owej koronie ;)

fot. M. Zatoński

Ostatnio policzyłam ile to ja rzeczy zaczęłam robić i nie skończyłam i za łeb się złapałam,
tak więc : rzeczy nie skończonych  a zaczętych  - i tych na drutach i haftów i szyciowych jest chyba ze 20 sztuk!!!
 trochę się zgarbiłam, bo to jednak sporo i świadczy o mnie niezbyt dobrze, niestety mam wielką wadę jeśli chodzi o prace, które zaczynam, ja je zaczynam bo nudzą mnie poprzednie, albo tracę wenę, ta nowa zawsze mnie zachęca a w połowie rzucam i idzie w ruch  następna.
ja  te zaczęte powoli kończę ale nieraz to są lata całe... nie wiem, czy tylko mnie tak szarpie krótko ta twórcza wena,  czy też tak macie, trochę to jednak meczące psychicznie, 
i to moje kolejne postanowienie, skończyć toto co zaczęłam, bo już nowe pomysły stoją za rogiem i czekają na swój debiut ;)
W zasadzie to nowy szalik dla Julki zaczęłam - dzisiaj - tak dla ścisłości,  bo zima trzyma, teraz potrzebny a nie na wiosnę ;))

W kolejce czeka  mój już zaczęty projekt, ale spieszyć się muszę, bo mam dziecię na wydaniu ;))
a co to takiego -  to  "Księga ocalenia" czyli taki współczesny posag w postaci dużej książki z najważniejszymi rodzinnymi sprawami, z przepisami, przysłowiami, wiadomościami, które każda wkraczająca w nowe życie i szanująca się pani domu wiedzieć powinna :) Długo by pisać na ten temat,  roboty jest  dużo, czasu mało... sama nie wiem  jak poradzę :)

Jak dotrwaliście do końca, to chciałam w tym miejscu podziękować Wam jeszcze raz za moc życzeń i pozytywnej energii, która u mnie zostawiacie,  daje mi ona  dużo siły do realizacji  tego co sobie postanowiłam ;)

ściskam mocno i do miłego !!

♥