Coś w miarę bieżącego i domek dla kota.

Kolejna odsłona naszej rodzinnej wiosny u progu lata jeszcze nie okiełznana - zdjęć było tyle, że jeszcze kolejna 500-setka czeka na wstępną obróbkę, więc muszę na razie popisać o sprawach bieżących. 

Minęło kolejne nasze wspólne z mężem przebywanie - 27 lat nam stuknęło razem we wspólnej męce i radościach. bo jak wiadomo, raz jest różowo-pudrowo jak o zachodzie słońca, a raz granatowo-czarno jak przed wielka burzą - dwa z nas zakapiory okrutne - co albo się kochają albo nienawidzą, albo gdy osobno, żyć bez siebie nie mogą, a w miedzy locie chałupa się trzęsie albo od śmiechu albo od dzikich wrzasków jak nie kocich to naszych. 

Czyli klasyka westernu jak to się mówi i tak pewnie pozostanie po kres dni  o ile któreś z nas głosu nie straci albo wzroku i słuchu :)

Póki co daliśmy radę wichrom losu jako tako, czego i Wam moi mili czytelnicy w związkach zawartych życzę,  chociaż wiem, że nie bywa łatwo w tej małżeńskiej "bajce".

  Ostatnio wciągnęły mnie dwie nietypowe rzeczy  - jak na mnie.Ci co mnie znają to wiedza, że ani seriale ani współczesna beletrystyka to coś z czym mi  nieczęsto drodze, raczej tkwię w książkach politycznych, historycznych i  opartych na faktach z czasów współczesnych, oraz filmach ciężkiego kalibru, lub dla wspólnego rodzinnego relaksu w komediach romantycznych i filmach chrześcijańskich, ale skoro powszechnie wiadomo, że 

La donna è mobile
tak i mnie dopadło... zaczęło się niewinnie kiedyś kiedyś...  od książki "Powrót do Nałęczowa" Wandy Bancarzewskiej, potem pojawiła się kontynuacja losów bohaterów  w "Powrót do Annopola",  a obecnie już oczywiście wyczytana do cna trzecia  z kolei "Noc nad Samborzewem".
Co mnie tak tam zaciekawiło? ano nic wielkiego, chyba ciekawa historia opowiedziana bardzo sprawnym językiem i do tego z czasów, które mnie zawsze interesowały  - międzywojnia, z odrobiną fantazji i miłosnej historii :)
Ostatnią część udało mi się kupić przy okazji zakupów książek  które poleciła na blogu Iza 
http://domowyzakatek.blogspot.com/2015/09/wrzesniowe-kadry.html

 W Naszej Księgarni można kupić w dobrej cenie różne pozycje w dziale książki uszkodzone - okazuje się, że one wcale nie są  uszkodzone,  a radość jest wielka bo ceny małe więc zakupiłam pokaźną górkę radując się  bardzo, bo uwielbiam książki :)
 

Kolejna książka, z gatunku lekkich i przyjemnych, która mnie wciągnęła bez reszty  to "Powrót na Staromiejską" Anny Mulczyńskiej. i tutaj też okazało się, że jest  część kolejna , "Przyjaciółki ze Staromiejskiej",  którą to sprezentowała mi właśnie moja  Przyjaciółka z okazji moich imienin, właśnie ją czytam ;)

Kolejna moja nietypowa pasja to serial, niepozorny, w sumie  dość powolny i może nawet  lekko naiwny i słodkopierdzący, a jednak jak widać potrzeba mi było takiego nietypowego  odskoku od codzienności na 2 godziny dzienne,  od tych kłopotów i  ciężkich spraw, które chcąc nie chcąc  siedzą  we mnie, bo stanowią  część mojego życia czy tego chcę czy nie... 
Ów serial to 
"The Paradise" 

o którym można poczytać Tu :)
Polecam jak ktoś lubi filmy, które nie broczą krwią  zawiłymi intrygami i nie epatują seksem...
są spokojne, miłe oku i nieskomplikowane . W zasadzie nabrałam chęci na zakupienie i przeczytanie książki.
 Obecnie mam na tapecie kolejny serial,  ale po 1 odcinku nie umiem jeszcze wyrobić sobie o nim zdania, w każdym razie jest  z czasów "Dumy i uprzedzenia", co już jest dla mnie dużym plusem, jak go zmęczę to napiszę czy warto ;)

To na koniec jeszcze krótka opowiastka o domku dla kota. 
mamy my kota, jednego z 16-stu, który zawsze i  od zawsze był dość płochliwy, ale przeważnie pod koniec lata, kiedy zimne noce nastawały, wracał  nocować do domu. Tym razem jednak przekroczenie progu domostwa nie bardzo mu wychodzi , wiec zamieszkał jak klasyczny żul, w kartonie, który stał jakiś czas na ganku.
Potem do tego kartonu włożyliśmy mu kocyk, żeby miał mięcej i cieplej,
a w piątek, mąż uwił mu domek i to nie byle jaki bo z "bali drewnianych" :) w środku wyłożony styropianem, kocyk oczywiście też jest i kot wyrodny co ma nas za nic, mieszka teraz jak król jakiś, a   my zastanawiamy się, kiedy mu na tyle kuper zmrozi, że wróci jednak mieszkać na domowych kanapach :).
na zdjęciach pozuje inny kot, bo jak wiadomo tamten wraca tylko wieczorami na kolacje i nocleg, ale inne koty są bardzo zainteresowane owa nową budowlą:)
teraz debatujemy na jaki kolor go pomalować.

A na koniec kilka kotów które jednak bardzo cenią sobie domowe ciepłe  pielesze ;)

Pozdrawiam Was serdecznie, dziękuję pięknie za wszystkie komentarze i postaram się kolejna naszą wiosnę pokazać już w następnym poście :)

♥