{7} Moje wrażenia po przeczytaniu Magii sprzątania i projekt 365 dzień 13-14

Tak, wzięłam byka za jeden róg na razie, książkę Marie Kondo przeczytałam  na raty  w dwa tygodnie, tyle zajęło mi czytanie wraz z zastanawianiem się, jak przełożyć  na swoje warunki domowe to, co ona proponuje.

Wiadomo, każdy dom inny, każdy ma inne warunki inne priorytety, sentymenty, domowników  i zwyczaje. Musiałam, przeczytać całą książkę, by zrozumieć tą specyficzną jak na nasze polskie warunki  filozofię którą kieruje się autorka.

I powiem Wam, że to nie jest  coś, czego nie da się wprowadzić w życie, da się, tylko trzeba najpierw poprzyglądać się tym swoim szpargałom, rzeczom, ubraniom i książkom, żeby zobaczyć, czy rzeczywiście są one wszystkie  nam aż tak bardzo potrzebne.

Pierwsze uczucie po przeczytaniu kilku kartek - o matko i córko! co ona pisze, jak mogłabym wyrzucić to czy tamto.

Po przemyśleniu, takim szczerym od serca, po roku od pierwszej próby pozbycia się pewnych rzeczy powiem, że o tak,  ta czy inna  rzecz nie wzbudza we mnie obecnie  żadnych emocji, jest mi obojętna, owszem kiedyś była ok, ale teraz... no już zdecydowanie nie i z każdym dniem widzę, że zbiera się tego coraz więcej.

Jak przeczytam kolejną jej  książkę, to powinnam być mentalnie i merytorycznie przygotowana na proces, który rozpoczęłam bez mała rok temu, i te zmiany, które wtedy poczyniłam działają do dzisiaj, z tym, że to okazały się być raz, że niewystarczające do osiągnięcia stanu bliskiego ideałowi było też błędnym pojmowaniem procesu sprzątania i odgracania.

 Nie wiedziałam,  jak do tego podejść bez zbędnych  sentymentów, bo w tym wszystkim chodzi nie o układanie i przechowywanie  coraz to  od nowa rzeczy, których przez ostatni rok, dwa czy trzy nawet nie tknęłam palcem, tu chodzi o pozbycie się ich na zawsze ;)

Pewnie zapytacie a po co mi to, ano po to, że ja po mimo, iż kocham te swoje domowe  kąty, to one nie pozwalają mi do końca w sobie odpocząć na tyle na ile bym oczekiwała. 

Dom, jest regularnie sprzątany i czyszczony, a jednak mam wrażenie, że jest to

 "niekończąca się opowieść"

czyli za dużo czasu mu poświęcamy a w zamian  na niewiele czasu starcza tych wysiłków, owszem bałaganimy  i to jest też do poprawki, ale przynajmniej teraz wiem, co robiliśmy nie tak ;)

Już dawno temu ktoś powiedział, że  jeśli nie panujemy nad rzeczami które mamy, to powinniśmy je zredukować do takiej ilości, która pozwoli na panowanie nad nimi i utrzymywanie porządku ;).

Prawda, którą tak ciężko wprowadzić w życie jeśli się jest takim zbieraczem jak ja.

A teraz czas na kolejne  dwa dni mojego projektu

13.01.2017

Odgrażałam się wczoraj, że schowam Święta do pudełek i tak też uczyniłam :)

czego dowodem jest kolejne zdjęcie

14.01.2017

Choinka spłonęła  dzisiaj w kominkowym ogniu

wcześniej poczyniwszy striptiz z igieł, których z 10 szufelek  znalazło się na podłodze.

poniżej proces rozczłonkowania tejże

a na koniec chillday - czyli pizza w nagrodę i słodkie nicnierobienie :)

Ciekawa jestem, czy Wy też macie dosyć niekończącego się sprzątania swoich katów, czy jednak już sobie z tym poradziliście

 i czy macie swoje sprawdzone  sposoby na ogarnięcie chaosu

by jednak czerpać przyjemność z odpoczywania w swoich kątach a nie ciągłego ich sprzątania ?

U nas niestety dom jest jednocześnie miejscem pracy co czyni niejako  ten stan dodatkowo.

Ja kiedyś miałam etap  nieprzejmowania się chaosem, ale mnie jednak on nieco męczy i jestem bardziej zadowolona i lepiej wypoczywam w nieco ogarniętej przestrzeni.

Serdecznie Was pozdrawiam, dziękuję, że do mnie zaglądacie, i do... następnego wpisu.

♥