To może kilka słów co u mnie.
Od 30 styczna zastanawiam się czy chce nadal coś tutaj pisać.
Nadal nie wiem, ale spróbuję, chyba jedynym bykiem jakiego konsekwentnie trzymam za rogi jest dokumentowanie naszej rodzinnej codzienności oraz projekt 365, tego już nie odpuszczam, no i też mam inne sprawy na głowie, i one mnie zajmują, zatem coś trzeba rzucić, by móc zrobić coś innego, może bardziej ożywczego , nowego, w moim mniemaniu lepszego, coś co będzie mnie motywować, rozwijać, kręcić ;)
Więc się uczę różnych rzeczy, programów, by móc wreszcie skończyć swój projekt
"Księgi ocalenia"
o której już wspominałam :)
Jest ona tym, co powinno być zachowane od zapomnienia,
co dotyczy całej naszej rodziny i powinno przejść w ręce kolejnych pokoleń
czy to drzewo genealogiczne, czy przepisy kulinarne jedyne w swoim rodzaju, zdjęcia, wydarzenia, wspomnienia...
Może kiedyś jak już perfekcyjnie opanuję i kształt i oprawę graficzną i treści, jakie powinny znaleźć się w księdze, będę mogła na jej podstawie zrobić komuś taką samą, tyle, że z jego wspomnieniami i zdjęciami, bo to jest wspaniały prezent dla młodych ludzi zakładających swoje nowe rodziny, którzy będą mogli rozpocząć przekazywanie rodzinnych pamiątek, przepisów i wydarzeń swoim dzieciom :)
Także to mnie zajmuje oprócz trosk dnia codziennego, a jest to moc rzeczy do poukładania.
Oczywiście pozwalam sobie na chwile relaksu i przyjemności, równowaga musi być ;)
To teraz ostatnia jedenastka stycznia
Od 30 styczna zastanawiam się czy chce nadal coś tutaj pisać.
Nadal nie wiem, ale spróbuję, chyba jedynym bykiem jakiego konsekwentnie trzymam za rogi jest dokumentowanie naszej rodzinnej codzienności oraz projekt 365, tego już nie odpuszczam, no i też mam inne sprawy na głowie, i one mnie zajmują, zatem coś trzeba rzucić, by móc zrobić coś innego, może bardziej ożywczego , nowego, w moim mniemaniu lepszego, coś co będzie mnie motywować, rozwijać, kręcić ;)
Więc się uczę różnych rzeczy, programów, by móc wreszcie skończyć swój projekt
"Księgi ocalenia"
o której już wspominałam :)
Jest ona tym, co powinno być zachowane od zapomnienia,
co dotyczy całej naszej rodziny i powinno przejść w ręce kolejnych pokoleń
czy to drzewo genealogiczne, czy przepisy kulinarne jedyne w swoim rodzaju, zdjęcia, wydarzenia, wspomnienia...
Może kiedyś jak już perfekcyjnie opanuję i kształt i oprawę graficzną i treści, jakie powinny znaleźć się w księdze, będę mogła na jej podstawie zrobić komuś taką samą, tyle, że z jego wspomnieniami i zdjęciami, bo to jest wspaniały prezent dla młodych ludzi zakładających swoje nowe rodziny, którzy będą mogli rozpocząć przekazywanie rodzinnych pamiątek, przepisów i wydarzeń swoim dzieciom :)
Także to mnie zajmuje oprócz trosk dnia codziennego, a jest to moc rzeczy do poukładania.
Oczywiście pozwalam sobie na chwile relaksu i przyjemności, równowaga musi być ;)
To teraz ostatnia jedenastka stycznia
21/365
22/365
23/365
 |
24/365
25/365
26/365
 |
27/365
28/365
 |
To były ostatnie Święta i nowy rok Lalki, w kwietniu nam umarła ;(
stareńka była już niestety.
29/365
30/365
31/365
Serdeczności kochani!
 |
:) pisz, fotografuj, bądź :) z tej jedenastki dla mnie numero jeden jest zdjęcie Pałacu Kultury i Nauki :)
OdpowiedzUsuńPałacyk tez mi się podoba i wykałaczki, wygladaja jak zderzacz hadronów :)
UsuńBardzo lubię zaglądać do ciebie i proszę pisz dalej.Pozdrawiam Wiolka z lubuskiego
OdpowiedzUsuńCiesze się bardzo, zatem trzeba będzie się zmobilizować:)
UsuńFajnie, że jesteś! :) Fotka z Pałacem piękna! Czekam na więcej - Serdeczności.
OdpowiedzUsuń;) zaraz coś wstawię ;) takich zaległości narobiłam, że słabo mi :)
UsuńOoooo....nie opuszczaj nas :-(. Chętnie tu zaglądam . Pozdrawiam :-).
OdpowiedzUsuńNo wiem, że jeszcze garstka najwierniejszych zagląda, nie opuszczę Was zatem ;)
UsuńFajnie, że jesteś i mam nadzieję, że dalej będziesz chciała tu bywać - chociaż oczywiście najważniejsze, żebyś działała w zgodzie ze sobą. Projekt Księgi Ocalenia - brzmi wspaniale! :)
OdpowiedzUsuń:) cudne zdjęcia. Oczywiście!
OdpowiedzUsuńKsięga ocalenia brzmi super - bardzo lubię znajdywać takie 'smaczki' o życiu codziennym a i myślę że warto ocalić wspomnienia bo one umierają niestety.
Pozdrawiam serdecznie.
Przykro mi z powodu kotka. :(((( Pomysł na 'Księgę Ocalenia' bardzo dopinguję, to będzie coś naprawdę ważnego. Zdjęcia prześliczne. Pozdrawiam bardzo serdecznie. :)
OdpowiedzUsuń