Zupa z dyni , znowu koty i takie tam

Tak pięknie czerwieni się u mnie w ogródku winobluszcz , chyba tak się nazywa?, a w zasadzie nie jest mój tylko przywędrował od sąsiada, przydusił co nieco mojego powojnika i panoszy się na całego,  w słońcu wygląda niesamowicie :))

 A ja jem właśnie zupę z dyni - to dość niecodzienna sytuacja i widok, bo ja zupy z dyni nie lubię zwyczajnie, raz mnie nią nakarmiono parę lat temu i od tamtej pory skutecznie mi obrzydzono ;)), była mdła, na mleku i ugotowana bez polotu, więc  jak mi córuś ma rzekła, że ona to ugotuje i będzie dobra to  sobie myślę, ok, zobaczymy.

To donoszę, że  zupa jest super, z prądem, tak jak lubię i ma bardzo wyrazisty smak. Mdła nie jest wcale,więc od dzisiaj zawieszam na jakiś czas swoje nielubienie zupy z dyni :))

Przepis będzie  i zdjęcia takoż, może jeszcze  dzisiaj,

 TU

   na  raczkującym blogu mojej kuchareczki domowej

 ale nie obiecuję,  bo zupiszcze  ugotowała i pozostawiając bajzel w kuchni  niemożebny pobiegła na trening futbolu amerykańskiego - ot kolejna jej  nowa pasja , a że wsi do miasta daleko to i czasu na sprzątanie jak zwykle zabrakło,

   Zatem zupę polecam - a jak ktoś  nie lubi zupy z dyni - to też polecam ;))
niebawem też pojawi się przepis na makaron  z pieczoną dynią, syropem orzechowym, i cudami na kiju, od samego słuchani o nim się zaśliniłam ale nic więcej nie wiem , więc jak będzie przepis to uprzejmie doniosę ;))

  U nas trwa nieprzerwanie sezon na kota, nadal mamy 700  minus 4 -  więc jeśli ktoś pragnie przygarnąć sierściuszka to zapraszam, niebawem zdjęcia wszystkich nie przygarniętych :))

Tymczasem  do miłego następnego

Wasza zakocona na całego Ula :))

♥